يادداشت :
عربي , آغاز:بسمله الحمدلله ... و بعد فيقول المحرن المسئي المتمسك بذيل اهلبيت الرسالة عباس بن محمد رضا القمي . . . انجام:. . . و دفن بمقبرة باب الصغير و قبره الان مزيلة و قد بلغ سبعا و ثلثين سنه و كانت خلافة ثلث سنين و تسع شهور. , خط : نسخ ؛ جلد : مقوايي، روكش‌تيماج‌مشكي ، مجدول‌مضاعف‌ضربي , حواشي اوراق:در حاشيه توضيحاتي با نشان " منه" و تصحيحاتي با نشان " صح" آمده است. , كتابي است در مقتل حضرت اباعبدالله عليه السلام به عربي و در مصيبت حضرت سيدالشهداء نوشته شده است و از بهترين و معتبرترين مقاتلي است كه تاكنون به رشته تحرير درآمده است. مؤلف تاليف آن را در روز جمعه 20 جمادي الثاني 1335به پايان رسانيده است .كتاب شامل يك مقدمه، چندين باب و يك خاتمه مي باشد. مقدمه آن در مورد ولادت حضرت سيدالشهداء عليه السلام و داستان فطرس ملك است. باب اول: در مناقب امام حسين، ثواب گريه بر حضرت، لعن بر قاتلان حضرت و اخباري كه در شهادت حضرت وارد شده است. باب دوم: در ذكر وقايع بعد از بيعت مردم با يزيد تا زمان شهادت حضرت! اين باب خود بر چند فصل است. اين فصول از زمان واقعه مرگ معاويه، بيعت گرفتن يزيد از مردم، فرمان يزيد بر بيعت امام حسين، خروج امام حسين از مدينه و ورود به مكه، جريانات كوفه و دعوت كوفيان از امام، اعزام مسلم بن عقيل به كوفه، شهادت مسلم بن عقيل، هاني بن عروه و عده اي ديگر از ياران امام قبل از واقعه كربلا (از قبيل ميثم تمار، رشيد هجري و ...)، خروج امام از مكه به طرف عراق و كوفه، ملاقات با حر و ممانعت او از حركت امام به سوي كوفه، ورود امام به سرزمين كربلا، وقايع مكالمات عمرسعد با امام حسين عليه السلام، جريانات قبل از عاشورا، شب عاشورا، شروع جنگ در روز عاشورا و شهادت 72 نفر از لشگر حضرت اباعبدالله الحسين عليه السلام و شهادت حضرت را شامل مي شود. باب سوم، در وقايع بعد از شهادت حضرت امام حسين عليه السلام است كه خود، چند فصل را داراست: غارت حرم حضرت حسين عليه السلام، ذكر وقايع عصر عاشورا، بردن اهل بيت از كربلا به كوفه، دفن حضرت اباعبدالله الحسين و ساير شهداء، ورود اهل بيت به كوفه و مجلس عبيدالله بن زياد و خطبه حضرت زينب و امام زين العابدين عليه السلام، وقايع كوفه از فصل دهم، خبر شهادت امام در مدينه و فرستادن اهلبيت و سرهاي شهداء به شام و ذكر وقايع شام و مجلس يزيد و شهادت حضرت رقيه و بازگشت آنان از شام به مدينه. باب چهارم، ناله ملائكه و گريستن آسمانها و زمين و اهل آن، بعد از شهادت حضرت را بيان مي كند. آنگاه مرثيه و شيون جنيان بر حضرت و شرح حال دعبل و مرثيه هاي اوست. باب پنجم، ذكر فرزندان و تعداد زوجات اباعبدالله الحسين عليه السلام، فضيلت زيارت حضرت، ظلم و ستم خلفا بر قبر شريف اوست كه خود، شامل چند فصل مي باشد. كتاب خاتمه اي دارد كه در آن شرح حال توابين، خروج مختار و كشتن قاتلان امام حسين به دست او، بيعت مردم با مختار، كشته شدن عبيدالله بن زياد و آخرين مطلب عاقبت يزيد و عاقبت كار مختار است.
